สวัสดีค่ะ!! เรามีเรื่องความรักของเราเองมาเล่าให้ฟัง เพื่อนๆ เคยเป็นเหมือนเราหรือเปล่า?? เราเจอกันกับผู้ชายคนหนึ่งทางบีทอคตอนที่เรามาฝึกงานก่อนจะจบมหาลัย เรารักกันดีค่ะ คุยกันได้สักประมาเดือนนึงเราก็ย้ายเข้าไปอยู่กับเค้า พี่เค้าเป็นรุ่นพี่เราประมาน 5 ปี (เค้าบังเอิญเคยเรียนที่มหาลัยเดียวกันกับเราแต่เรียนไม่จบเลยมาหางานทำ) อยู่ด้วยกันมาได้สักพักก็ไม่มีอะไรมากรักกันดี เราก็ทำหน้าที่แฟนเป็นอย่างดี(เสมือนเป็นสามีภรรยา) ล้างจาน ถูห้อง สักผ้า ทำทุกอย่างค่ะ ขนาดเรากลับบ้านสามสี่วันเค้าก็ไม่ยอมล้างจานบอกว่าไม่ใช่หน้าที่ต้องรอเรากลับมาล้าง แต่ประเด็นมันอยู่ที่ เราเองห้ามจับโทรศัพท์ ห้ามไปโพสอะไรในเฟชบุคเค้า ออกไปข้างนอกห้ามจับมือ พอมีงานแต่งเพื่อนเค้าหรืองานต่างๆ เค้าก็จะไม่พาเราไปด้วย บอกให้อยู่ห้อง เค้าไปเที่ยวกลางคืนกลับมาตีหนึ่งตีสอง หรือยันเช้าแบบนี้ไม่เป็นรัย แล้วตั้งแต่คบกันมาเราไม่เคยมีอะรัยกันเลย แต่เราห้ามไปใหน ห้ามเที่ยว แม้แต่ทั้งกับเพื่อนก็ห้ามไป มีครั้งนึงค่ะเราไปโพสแซวเล่นๆ ในเฟชบุคพี่เค้า แต่เค้าบอกว่าเราอ่ะเยอะ?? แล้วอีกครั้งนึงค่ะเราเล่นเฟชกับเพื่อนแต่เป็นผู้ชายเราก็เอาให้เค้าดูน่ะค่ะว่าคุยกับใครแต่เค้าคิดว่าเรามีคนอื่น เค้าจับเสื้อผ้าเราโยนทิ้ง แล้วใล่เราออกจากห้อง เราก็จะไปจริงๆค่ะ แต่สุดท้ายเค้าก็ไม่ให้ไป บางครั้งนั่งกินข้าวกันอยู่ถ้าเค้าไม่พอใจอะไรก็จะเขวียงทุกอย่างทิ้งแล้วใล่เราออก เป็นแบบนี้สองสามรอบค่ะ จนตอนนี้เราเริ่มจะชินชาแล้ว แล้วตอนนี้เค้าอยากให้เรากู้แบงค์มาซื้อบ้านแต่บ้านต้องเป็นชื่อเค้าน่ะค่ะ เราบอกว่าไม่พร้อมเพราะเราพึ่งจะเรียนจบ แต่เค้าก็บอกว่าต่อไปคงต้องเลิกกัน จนป่านนี้เราคบกันมา 7 เดือนแล้วค่ะโทรศัพท์เค้ายังไม่เคยได้แตะและเราไม่เคยมีอะรัยกันเลย เห็นเค้าบอกรักหญิงอื่นก็เคย ร้องให้ก็บ่อย ต้องกินยานอนหลับก็บ่อย แต่รัก?? แต่ก็ยอมเค้าทุกอย่าง ถามว่าพี่เค้าดีมั้ย ก็ดีบ้างในครั้งที่มีความสุขก็สุขมากในครั้งที่มีความทุกข์ก็ทุกข์เหลือเกิน แต่ทำไมต้องเป็นแบบนี้ด้วย จะทำยังไงดี??
เธอรักฉันหรือเธอรักตัวเอง??